| Laureaci 2001 | |
|---|---|
| Ksiądz Antoni Drosdz |  |
| Henryk Fiegler | |
| Genowefa Herman | |
| Helena Jastrzemska | |
| Stanisław Krawczyk | |
Urodził się 3 czerwca 1941 roku w Krzyżowicach, w rodzinie górniczej, jako syn Henryka i Marii. W 1945 r. jego rodzina przeniosła się do Żor, w których ukończył Szkołę Podstawową nr 2, a następnie Liceum Ogólnokształcące im. Karola Miarki.
W latach 1959-1966 studiował w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, odbywając przez dwa lata zasadniczą służbę wojskową w Hrubieszowie, Modlinie i Wrocławiu. W roku milenijnym, 5 czerwca 1966 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Herberta Bednorza.
W latach 1966-1982 pełnił posługę kapłańską w Wodzisławiu Śląskim, Rudzie Śląskiej Goduli, Katowicach, Bielsku-Białej i Świętochłowicach Lipinach. Magisterium uzyskał w 1980 r. w Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet kard. Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie. Pierwszym jego probostwem była parafia św. Marcina w Cieszowej koło Lublińca. W 1987 roku został stamtąd przeniesiony do Leszczyn, gdzie przejął parafię pw. św. Andrzeja Boboli, po ks. Stanisławie Musiale.
W okresie ostatnich 14 lat proboszczowania w Leszczynach prowadził katechezę w placówkach oświatowych. W tym czasie kościół parafialny zmienił swój wystrój, wzbogacając się m.in. o piękne witraże i okazały parking z oświetleniem. Powiększono też miejscowy cmentarz. Zmieniło się również otoczenie kościoła.
Od ponad roku ks. Antoni Drosdz jest dziekanem dekanatu dębieńskiego. Jako kapłan kształtuje i umacnia katolickie oblicze leszczyńskiej „małej ojczyzny”.
Urodził się 20 lutego 1944 roku w Czuchowie. Z kopalnią Dębieńsko związał się na dobre i złe przez całe życie zawodowe, tj. 27 lat. Rozpoczął pracę od młodszego górnika, a następnie pracował kilka lat fizycznie na różnych stanowiskach, poznając tajniki trudnej sztuki górniczej. Jako absolwent Technikum Górniczego w Katowicach Brynowie przez 21 lat pracował w kadrze dozoru technicznego kopalni. Żeniąc się z Sydonią z domu Szleger przeniósł się do Czerwionki, gdzie mieszka do dzisiaj.
Kiedy decyzją władz „gierkowskich” w wyniku podziału administracyjnego Czerwionka zniknęła z mapy, rozpoczął długą batalię zakończoną 1 stycznia 1992 r. przywróceniem jej w nazwie gminy i miasta.
W 1988 r. mieszkańcy dzielnicy Czerwionka Karolinka wybrali go na Przewodniczącego Samorządu. Funkcję tę pełnił przez trzy kadencje - do czerwca 2000 r. Od 1990 do 1998 r., czyli przez dwie kadencje, był radnym Rady Miejskiej. To właśnie w tym okresie wiele zostało zrobione w dzielnicy Czerwionka. Zlikwidowano dzikie wysypisko, wybudowano rondo usprawniające układ komunikacyjny w centrum dzielnicy i wyasfaltowano wiele ulic (Norwida, Jagiełły, Zagłoby, Leśną, przebudowano ul. Wyzwolenia i Kwiatową). Zostało oświetlonych bądź doświetlonych wiele ulic, w tym Aleja Spacerowa. Wybudowano wodociąg zasilający osiedle Karolinka i rozbudowano Szkołę Podstawową nr 4. Zarówno z budżetu dzielnicy jak i gminy udało się mu wywalczyć sporo pieniędzy na budowę nowego kościoła pw. św. Józefa.
Od kilku lat należy do Koła Emerytów Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w Czerwionce oraz Ruchu Autonomii Śląska. Jest w dalszym ciągu członkiem Rady Dzielnicy Czerwionka Karolinka. Był pierwszym oficjalnym pomysłodawcą nadania Liceum Ogólnokształcącemu w Czerwionce imienia Wilhelma Szewczyka. Przez kilka lat był członkiem kolegium redakcyjnego gazety lokalnej Kurier, publikując na jej łamach obszerne artykuły na temat Czerwionki i Czuchowa.
Urodziła się 4 grudnia 1919 roku w Czerwionce, a od 1937 r. mieszka w Stanowicach. Pracę społeczną rozpoczęła w 1960 r., będąc zarazem zastępcą sołtysa. Należała do komitetów społecznych, budujących obiekt sportowy, drogi, oświetlenie ulic i wodociągi na terenie wsi i nie tylko. Przez siedem kadencji była radną, na początku w gminie Bełk, później w mieście i gminie Czerwionka-Leszczyny. Sołtysem została w 1971 r., pełniąc tą funkcję do 1987 r. Pracę społeczną zakończyła w roku 1989, w wieku 70 lat.
Uhonorowana została wieloma wyróżnieniami, dyplomami i odznaczeniami, m.in. Sztandarem Pracy II klasy. Obecnie często dzieli się wspomnieniami i informacjami historycznymi z dziećmi i młodzieżą, aby ułatwić im znalezienie ciekawostek związanych z dziejami ich rodzin i miejscowości.
Urodziła się 2 marca 1933 roku w Bełku. Szkołę Podstawową ukończyła w 1947 r. W roku 1950 w Szkole Ogólnokształcącej we Wrocławiu zdobyła małą maturę. Następnie ukończyła kurs księgowy w Koluszkach koło Łodzi. Po ukończeniu tego kursu otrzymała nakaz pracy do Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska we Wrocławiu.
W roku 1952 powróciła do rodzinnej miejscowości i rozpoczęła pracę w charakterze księgowej w Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Bełku, gdzie pracowała do 1956 r. W tym czasie pracowała również społecznie przy organizacji miejscowego Kółka Rolniczego, w Kole Gospodyń Wiejskich oraz w Komitecie Budowy Szkoły w Bełku.
W 1969 r. rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Bełku jako sekretarka. Od 1971 r. pracowała w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Bełku na stanowisku sekretarza Rady, a następnie jako główna księgowa Gromadzkiej Rady Narodowej w Bełku. W roku 1976 ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Rybniku, uzyskując maturę. Po reorganizacji Rad Narodowych przeszła do pracy w Zbiorczej Szkole Podstawowej w Bełku na stanowisko głównej księgowej.
Po połączeniu gmin Leszczyny, Czerwionka i Bełk, do roku 1980 pracowała w Inspektoracie Oświaty w Czerwionce jako główna księgowa. Była członkiem Rady Sołeckiej aż do 2000 r. Z funkcji tej musiała zrezygnować z powodu ciężkiej choroby. Pracowała też w Społecznym Komitecie Gazyfikacji Sołectwa od jego założenia, aż do zakończenia i rozliczenia tej inwestycji, pełniąc funkcję księgowej. Ponadto była członkiem Komisji Rewizyjnej w Gminnym Związku Spółek Wodnych w Bełku do czasu powstania Rejonowego Związku Spółek Wodnych w Czerwionce.
Urodził się 16 listopada 1938 roku w Czeladzi. Do szkoły podstawowej zaczął uczęszczać w Wojkowicach Komornych. W 1948 r. po przeniesieniu się rodziców do Bytomia kontynuował naukę w szkole o.o. franciszkanów, następnie w ogólnokształcącej szkole Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W 1955 r. przeniósł się do Technikum Mechanicznego w Warszawie, ale po roku wyjechał na Pomorze. Po powrocie z wojska pracował najpierw w kopalni Rozbark w Bytomiu, a następnie jako gajowy w Bieszczadach.
W 1961 r. debiutował wierszem Buty w prestiżowym Tygodniku Kulturalnym. Wrócił na Śląsk w 1963 r., aby podjąć pracę w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Bytomiu, skąd został delegowany do pracy w Czerwionce. Współpracował wówczas z Życiem Literackim, Współczesnością i Tygodnikiem Kulturalnym. Przyłączył się do grupy literackiej Kontakty, uczestnicząc w organizowaniu Rybnickich Dni Literatury.
Ukończył zaocznie Technikum Leśne. Pracował w katowickich Poglądach i Panoramie. W listopadzie 1981 r. otrzymał nagrodę Polskiego Radia za opowiadanie „Rozmowa”. W stanie wojennym publikował w Gościu Niedzielnym, Tak i Nie, Katoliku, Przeglądzie Tygodniowym i Tygodniku Kulturalnym, któremu pozostał wierny do ostatniego numeru.
W 1986 r. nakładem warszawskiej Ludowej Spółdzielni Wydawniczej ukazał się tom jego wierszy pt. Brzegi płomienia, następnie Morze cierpliwe w Śląsku, Relacja, Księgi wieczyste w Samogłoskach i w kolorach. Kolejne książki były wynikiem współpracy z krakowskimi wydawnictwami: Apostolstwem Modlitwy i Miniaturą, która opublikowała opowiadania i reportaże. Na łamach katowickiej popołudniówki Wieczór co tydzień ukazywały się jego felietony.
W 1991 r. został przyjęty do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich po ocenie kwalifikacyjnej takich pisarzy jak Andrzej Braun i Julia Hartwig - i od razu zajął miejsce w Zarządzie Oddziału. W 1993 r. był stypendystą Fundacji Kultury. W 1994 r. otrzymał nagrodę „Solidarności” za Książkę Roku 1993 pt. Droga. W 1995 r. nagrodzony został Złotą Lampką Rybnickich Dni Literatury. W latach 1997-1998 był stypendystą Ministra Kultury oraz szwedzkiego Bałtyckiego Centrum Pisarzy i Tłumaczy. W 1998 r. na Slezky Univerzity w Opavie wygłosił wykład „O poezji polskiej i metafizyce Europy Środkowej”. Od 1999 jest wiceprezesem Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Katowicach.
Od 1991 r. współpracuje z Miejskim Ośrodkiem Kultury w Czerwionce-Leszczynach, organizując „Biesiady Literackie”, natomiast od 1997 r. jest inicjatorem i współorganizatorem Międzynarodowego Konkursu Poetyckiego „O Złote Cygaro Wilhelma”.